Lubień
Duża wieś gminna położona u w dolinach Raby i Lubieńki, pomiędzy masywami Kiczory, Strzebla i Zębolowej (nazywanej w Lubniu Klimasem). Osobne przysiółki stanowią Zarębki, u stóp Kiczory oraz Smugowa, w południowej części miejscowości. Lubień jest siedzibą gminy i liczy około 3400 mieszkańców. Obecnie w jego południowej części kończy się odcinek drogi ekspresowej Kraków ? Zakopane; stąd aż do Chabówki jest ona zatłoczoną w sezonie drogą jednopasmową.Informacje ogólne
Wieś lokował na surowym korzeniu Kazimierz Wielki, wydając w 1360 r. Mikołajowi z Ujścia przywilej lokacji wsi „Lubyen”. Początkowo Lubień był związany parafią w Pcimiu i dopiero w 1633 r. stał się siedzibą probostwa, co zresztą było powodem protestów plebana pcimskiego, któremu odpadła w ten sposób pokaźna ilość dusz – do nowej parafii włączono także Krzczonów, Tenczyn i Krzeczów – od których pobierał meszne. Wystawiony w tym czasie drewniany kościółek został podpalony przez Niemców w 1939 r. Lubień był początkowo wsią królewską, później przeszedł w ręce Jordanów, a od XVI w. do I rozbioru Polski należał do kasztelanii krakowskiej. W 1772 r. został przejęty przez państwo austriackie jako tzw. dobra kameralne, a następnie sprzedany w ręce prywatne, ostatecznie trafiając w 1874 r. w ręce Lubomirskich. W połowie XIX w. miejscowość stała się znanym punktem tranzytowym na trasie do Zakopanego – stała tu słynna karczma z zajazdem, w którym zatrzymywali się podróżni. W latach 30. XX w. mieszkali tu także inżynierowie, dokonujący przebudowy drogi – jest nią obecna „stara zakopianka”. Położona na rozwidleniu dróg z Krakowa na Zakopane i Limanową, miejscowość stała dość ważnym się ośrodkiem lokalnym, z pocztą i posterunkiem żandarmerii (później policji).
W czasie kampanii obronnej w 1939 r. wieś została poważnie zniszczona. W kolejnych latach działała tu silna placówka ZWZ-AK. Po zakończeniu wojny w okolicy pojawiły się oddziały zbrojne ze zgrupowania mjr. Józefa Kurasia „Ognia”, a po jego śmierci – oddział „Wiarusy”. W potyczce z siłami KBW 16.02.1948 r. zginął dowódca tego oddziału, Józef Świder „Mściciel”.
Z Lubnia pochodził także płk Andrzej Stańczyk, bohater wojny polsko-bolszewickiej z 1920 r., dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych. Po kampanii wrześniowej przedostał się na Węgry i do Francji, walczył pod Narvikiem, a następnie przeszedł cały szlak bojowy we Włoszech z korpusem generała Andersa, jako dowódca 16 lwowskiego batalionu strzelców. Był kawalerem wielu odznaczeń polskich (m.in.Virtuti Militari) oraz angielskich, amerykańskich i norweskich. Po wojnie wrócił do kraju i do końca życia mieszkał w Lubniu.
Atrakcje regionu
Warto zobaczyć:
Figury przydrożne, w tym najciekawszą św. Jana Nepomucena z 1776 r., ufundowaną przez Sebastiana Mizerę. Stoi ona przy dawnej Młynówka, kilkaset metrów na północ od Urzędu Gminy.
Kościół parafialny, którego budowę rozpoczęto przed 1939 rokiem, a ukończono już po wojnie. Wewnątrz współczesne polichromie uznanego artysty-malarza Tadeusza Boruty. W kościele przechowywane są także pamiątki po płk. Stańczyku.
Miejscowości
BiałeBrzezna
Chabówka
Chełmiec
Chochorowice
Chomranice
Chyszówki
Czarny Potok
Czasław
Długołęka-Świerkla
Dobra
Glisne
Gruszowiec
Iwkowa
Jaworzna
Jazowsko
Jodłownik
Jurków
Kamienica
Kamionna
Kanina
Kasina Wielka
Kasinka Mała
Klęczany
Kobielnik
Kostrza
Koszary
Krzeczów
Kudłacze
Laskowa
Limanowa
Lipnik
Lubień
Lubomierz
Łącko
Łętowe
Łososina Dolna
Łososina Górna
Łostówka
Łukowica
Marcinkowice
Męcina
Młynne
Mszana Dolna
Mszana Górna
Myślenice
Naszacowice
Nowe Rybie
Nowy Sącz
Pasierbiec
Pcim
Piekiełko
Pisarzowa
Podegrodzie
Poręba
Przyszowa
Raba Niżna
Rabka-Zdrój
Raciechowice
Rajbrot
Rogi
Rozdziele
Siekierczyna
Skrzydlna
Słopnice
Stadła
Stróża (k. Myślenic)
Strzeszyce
Szczawa
Szczyrzyc
Szyk
Świdnik
Świniarsko
Tenczyn
Tęgoborze
Tokarnia
Trzemeśnia
Tymbark
Ujanowice
Węglówka
Wilczyce
Wilkowisko
Wiśniowa
Zalesie
Zasań
Znamirowice
Żegocina
Żmiąca