Świdnik
Wioska (660 mieszk.) w gminie Łukowica, malowniczo położona wśród sadów i wzniesień ?Doliny Kwitnących Jabłoni?.Informacje ogólne
Sławę swą zawdzięcza uroczemu dworkowi, który uchodzi za jeden z najlepszych przykładów szlacheckiego budownictwa rezydencjonalnego w Małopolsce.
Świdnik był wzmiankowany po raz pierwszy w XIV w. jako wieś rycerska. W 1 połowie XV w. należał do Leszka ze Świdnika, później właścicielem tych włości został Żegota Gaboński herbu Janina. Świdnik należał wówczas do parafii w Podegrodziu. Kolejnymi dziedzicami wsi byli Rogowscy z Rogów, Sędzimirowie z Łukowicy, a potem Wielogłowscy, którzy byli budowniczymi obecnego dworu. O Świdniku było głośno w okresie reformacji, kiedy gospodarzyli tutaj Rogowscy z Rogów, zwolennicy arianizmu, aktywnie propagujący szesnastowieczne nowinki religijne. Przedstawiciel tego rodu Marcin Rogowski stworzył w Świdniku zbór ariański. Być może jego pozostałością jest niewielka piwnica o kamiennym sklepieniu znajdująca się w parku podworskim, choć zdaniem innych badaczy jest to pozostałość tzw. lamusa.
Pod koniec XIX w. w Świdniku było 26 domów i 123 mieszkańców.
Dwór w Świdniku, zbudowany przez rodzinę Wielogłowskich jest jednym z najcenniejszych przykładów nieobronnego dworku alkierzowego w Małopolsce. Jak informuje napis na belce stropu został wzniesiony w 1752 r. „Błogosławię domowi temu, budowanemu 1752 dn. 7X i wszystkim mieszkańcom jego”. Jest to budowla o wyjątkowo harmonijnych proporcjach i pięknej, malowniczej bryle, którą ożywiają wysunięte przed lico muru kwadratowe, narożne alkierzyki, nakryte osobnymi daszkami ze sterczynami. Dwór wzniesiony jest z bali modrzewiowych (choć obecnie ściany są otynkowane), zbudowano go na planie prostokąta. Wnętrze założono na dwu traktach. Na osi środkowej od strony północnej znajduje się obszerna sień, poprzedzona wejściem z portykiem kolumnowym, a od południa salon z klasycystycznym kominkiem. W jednym z bocznych pomieszczeń znajduje się kominek o bogatym zdobieniu. Pierwotnie dwór był prawdopodobnie nakryty dachem łamanym tzw. polskim, natomiast podczas remontu zmieniono go na prosty dach czterospadowy. Uroku dodaje drewniany gont pokrywający zarówno zasadniczą część budynku, jak i alkierzyki. Ostatnią jego dziedziczką, do 1946 r. była Marianna z Walterów Śmiałowska. Po wojnie dwór pozbawiony właścicieli i opiekunów niszczał i podupadał. Użytkowały go różne instytucje, niezbyt kwapiące się do remontu zabytkowej budowli. Miała tu siedzibę Rada Gromadzka, szkoła, ośrodek wczasowy. Przeprowadzono dwa remonty, z których najważniejszy w latach 1978-1980. Po licznych perturbacjach (przez pewien czas stanowił majątek gminy) kupili go państwo Twardowscy z sąsiedniej Owieczki. Zainwestowali weń dorobek życia i pomału doprowadzają do świetności, wynajmując na wesela i inne uroczystości. Dookoła znajduje się park podworski, można tu zobaczyć wiekowe drzewa: dęby, lipy i jesiony.
Kilkaset metrów na płd.-zach. od dworu, za niewielkim potoczkiem znajduje się mogiła nieznanego żołnierza (niemieckiego). Został on przypadkowo zastrzelony przez swojego towarzysza broni podczas walk w styczniu 1945 r.
Przy drodze do Łukowicy stoi zabytkowa kuźnia z końca XIX w.
Miejscowości
BiałeBrzezna
Chabówka
Chełmiec
Chochorowice
Chomranice
Chyszówki
Czarny Potok
Czasław
Długołęka-Świerkla
Dobra
Glisne
Gruszowiec
Iwkowa
Jaworzna
Jazowsko
Jodłownik
Jurków
Kamienica
Kamionna
Kanina
Kasina Wielka
Kasinka Mała
Klęczany
Kobielnik
Kostrza
Koszary
Krzeczów
Kudłacze
Laskowa
Limanowa
Lipnik
Lubień
Lubomierz
Łącko
Łętowe
Łososina Dolna
Łososina Górna
Łostówka
Łukowica
Marcinkowice
Męcina
Młynne
Mszana Dolna
Mszana Górna
Myślenice
Naszacowice
Nowe Rybie
Nowy Sącz
Pasierbiec
Pcim
Piekiełko
Pisarzowa
Podegrodzie
Poręba
Przyszowa
Raba Niżna
Rabka-Zdrój
Raciechowice
Rajbrot
Rogi
Rozdziele
Siekierczyna
Skrzydlna
Słopnice
Stadła
Stróża (k. Myślenic)
Strzeszyce
Szczawa
Szczyrzyc
Szyk
Świdnik
Świniarsko
Tenczyn
Tęgoborze
Tokarnia
Trzemeśnia
Tymbark
Ujanowice
Węglówka
Wilczyce
Wilkowisko
Wiśniowa
Zalesie
Zasań
Znamirowice
Żegocina
Żmiąca